Gimnazjum

Obchody Święta Odzyskania Niepodległości

Dnia 9 listopada, dwa dni przed Świętem Odzyskania Niepodległości, które w tym roku wypadało w sobotę, w naszej szkole odbyły się uroczyste obchody tego najważniejszego dla nas, Polaków, święta. O godzinie 8:20 na odświętnie przystrojonej sali gimnastycznej zgromadziła się równie odświętnie ubrana szkolna brać i uroczystości rozpoczęły się.
Całość otworzyło oczywiście odśpiewanie Mazurka Dąbrowskiego, a zaraz po tym rozpoczęła się część artystyczna, przygotowana przez Panią Beatę Krotlę, w której udział wzięli uczniowie klas III gimnazjum i klas 7 szkoły podstawowej. Odegrana została scena z "Wesela" Stanisława Wyspiańskiego, która w przepiękny sposób uświadomiła wszystkim, że miejsce Polski jest przede wszystkim w sercu każdego jej obywatela. Potem podczas żołnierskiej sceny poznać mogliśmy trud, poświęcenie, odwagę i rozterki bojowników za wolność. Pięknie zadeklamowane zostały niepodległościowe wiersze, a całości dopełniał piękny śpiew chóru, wykonywującego czasami beztroskie, a czasami poważne i podniosłe patriotyczne pieśni oraz gra na akordeonie niesamowicie uzdolnionego ucznia klasy 7 – Daniela Stasielaka. Akademię Dnia Odzyskania Niepodległości zakończyło uroczyste odśpiewanie "Roty", napisanej przez Marię Konopnicką, na baczność, jako znak szacunku dla tego niezwykłego, byłego już hymnu Polski, tętniącego najważniejszymi dla Polaka wartościami – honorem, odwagą, dumą, nieuległością i przywiązaniem do Boga.
Ta przepiękna szkolna uroczystość, która dała nam wstęp do oficjalnych obchodów święta Odzyskania Niepodległości 11 listopada, rozpoczęła również rok stuletnich obchodów Odzyskania Niepodległości, setna rocznica wypada już bowiem za rok – 11 listopada 2018 roku. Umiejmy to docenić i godnie celebrować, niepodległość i polskie obywatelstwo jest bowiem darem wielkim.

- (...)Jest jedna mała klatka – o, niech tak Jagusia przymknie rękę pod pierś.
- To zakładka gorseta, zeszyta trochę przyciaśnie.
- A tam puka?
- I cóż za tako nauka? Serce!?
- A to Polska właśnie.
Jan Wołoszyn kl.IIIb

Powrót